Een volgend hoofdstuk in de discussie rond de nieuwe locatie van het Medisch Centrum Alkmaar dient zich aan: mag het in de Schermer op de terreinen van een ijzerwerf en een kassenbedrijf? In de NRC van afgelopen zaterdag toonde het ziekenhuis zich voorstander van deze plek. Maar in de structuurvisie van de provincie is dit “buiten bebouwd gebied”. Echter tegenover deze locatie toont de provincie zich toch welwillend. Dat gold niet voor de locatie op een weiland aan de Westrand van Alkmaar.

Voor de rubriek Waar winden stedelingen zich over op vroeg het NRC Handelsblad Harry Luik, voorzitter van de Raad van Bestuur naar zijn voorkeurslocatie voor het nieuwe ziekenhuis. Hij antwoordde: “In ieder geval niet in de Westrand. Hoeveel Alkmaarders dat ook zien zitten. Wij willen aan de binnenkant van ons verzorgingsgebied zitten. Dat betekent aan de Oostkant van de stad.” Het DFS terrein bij station Alkmaar Noord komt in aanmerking. Nog iets enthousiaster is Luik over de Schermer net buiten de stad. Daarnaast is een locatie in Heerhugowaard ook nog in de race.

Wat mij betreft is de locatie in de Schermer als beschermd gebied van een heel andere orde dan die in de Westrand. Het open weiland in de Westrand ligt in een uniek, nog behoorlijk ongeschonden binnenduinrandlandschap. En de ijzerwerf is een rommelig gebied zonder esthetische waarde. Natuurlijk is het open landschap van de droogmakerij Schermer als zodanig wel cultuurhistorisch van groot belang. Maar op deze exacte locatie is dat nu verdwenen. Het zicht is verder belemmerd door het kassencomplex van de Rozenkwekerij. Een op de goede wijze gebouwd ziekenhuis zou hier misschien juist kwaliteit kunnen toevoegen als fraai vormgegeven begrenzing van de stad.

Ik vind het dan ook begrijpelijk dat de provincie hier heel anders op reageert dan op het gebied in de Westrand. Ook als grote liefhebber van natuur en landschap acht ik dit stukje Schermer van weinig waarde. Ik persoonlijk heb geen bezwaar tegen een ziekenhuis op deze plek.