Zes graden, onze toekomst op een warmere planeet van wetenschapsjournalist Mark Lynas, is volgens de Royal Society het beste wetenschapsboek van 2008 in Engeland. Op een overzichtelijke wijze geeft de schrijver in zes hoofdstukken de gevolgen van de opwarming van de aarde weer. Hoofdstuk 1 gaat over één graad opwarming, 2 over twee graden en zo verder. Prettig om in deze tijd waarin de internationale politieke inspanningen om een verder opwarming dan twee graden tegen te gaan zo prominent aanwezig zijn een goed boek te lezen met achtergrondinformatie hierover.

Inderdaad is twee graden de grens waar beneden er nog een reële kans is om de desastreuze gevolgen die intreden bij een nog grotere opwarming tegen te gaan. Dan treedt  namelijk het een na het andere versterkende feedbackmechanisme in de koolstofkringloop in werking, waardoor met sprongen extra kooldioxide vrij komt, die nu nog in natuurlijke buffers ligt opgeslagen. Door de nu al onvermijdelijke een graad opwarming zullen wereldwijd de koraalriffen verloren gaan. Zij verschaffen onderdak aan een derde van al het leven in de oceanen, waaronder 4000 soorten vissen. Boven de twee graden opwarming verdwijnt eerst het volledige regenwoud in de Amazone, het gebied dat zelfs de helft van de biodiversiteit op aarde herbergt. Door de enorme hoeveelheid extra kooldioxide die zo vrij komt, stijgt de temperatuur nog een graad verder. Daardoor gaat de permafrost, de permanent bevroren moerasbodem in het reusachtig grote Siberië, smelten met nog weer meer broeikasgas als gevolg. Dan zijn we inmiddels vijf graden omhoog. De gevolgen voor de watervoorziening wereldwijd zijn dan inmiddels desastreus. Daarmee ook voor de mogelijkheden om voldoende voedsel voor alle aardbewoners te verbouwen. Een aanzienlijk deel van de mensen op aarde zal het niet kunnen overleven.

Het is eigenlijk moeilijk om je voor te stellen dat het werkelijk zo ver kan komen als we niet de komende 10 jaar er in slagen om de CO2 uitstoot wereldwijd naar beneden te krijgen. Er wordt veel onderzoek gedaan naar de klimaatverandering en elk jaar wordt het beeld een stuk verfijnder. Aangezien er nog maar weinig tijd is om het gevaar te keren, vormen juist details soms een overtuigende impuls geven om echt in actie te komen. De overzichten van het IPCC, de voor de VN samenwerkende klimaatwetenschappers, zijn niet erg leesbaar. Fijn dat deze journalist je wel het gevoel geeft in een boek de hoofdzaken te kunnen bevatten. Een aanrader.